De waarde van grit

Ik ging met pensioen na veertien jaar thuisonderwijs. Onze school studeerde af met twee studenten die doorgingen naar de universiteit en daarna afstudeerden. Onze reis was geen perfecte reis - verre van dat. We hebben meerdere belangrijke ziekten doorstaan. We hebben ook de nasleep van 9/11 meegemaakt. Omdat mijn man analist in het Midden-Oosten was, was hij door zijn rare werkuren jarenlang van ons weg. Door financiële problemen vroegen we ons af of we het jaar wel zouden halen. Op onze thuisschool kwamen we nooit door alles heen wat ik had gepland. We moesten ons aanpassen. We moesten ons aanpassen. We moesten leren elkaar te steunen op manieren die ik nooit had verwacht. Het interessante is dat mijn verhaal eigenlijk niet anders is dan dat van jou; een succesvol leven leiden gaat over aanpassen en veranderen. We hebben allemaal te maken met moeilijkheden. Er bestaat niet zoiets als een opgeruimd leven-in-een-doosje, elegant verpakt, perfect en georganiseerd. Het is gewoon geen nette en schone wereld. Het is nooit geweest; het zal nooit voor iemand zijn!

Achteraf zie ik dat de moeilijkheden die we hebben meegemaakt een zekere mate van onafhankelijkheid bij de kinderen hebben bevorderd. Terwijl daar was nog steeds toezicht tijdens mijn kankerjaren, was er een stuk minder dan er normaal zou zijn. Op dat moment had ik het gevoel dat ik hun leven ruïneerde en dat ik ze weer op school moest zetten - slechte optie. Misschien had ik docenten nodig - die konden we ons niet veroorloven. Gedurende deze tijd grepen de kinderen de kans en namen ze meer aan eigendom van hun leren. We hebben onderweg wat dingen gemist en ik maakte me zorgen over toekomstige tegenslagen. Toch waren ze eigenaar van hun opleiding en bleven ze vooruitgang boeken. Het was moeilijk. Het kostte soms moeite en tranen, maar het leren ging door. Een van de dingen die hen tot succesvolle universiteitsstudenten en afstudeerders maakt, is dat ze niet wachten tot iemand hen vertelt wat ze moeten doen of hoe ze het moeten doen. Ze weten hoe ze dingen moeten uitzoeken, zich aan schema's moeten houden en complexiteit kunnen managen.

Er waren ook andere dingen die ons hebben gevormd. Mijn zoon is een derdegraads zwarte band in HapKiDo en mijn dochter heeft haar tweedegraads zwarte band behaald. De week in en week uit oefenen van kleine details die in de loop van meerdere jaren in duizenden weetjes van leren zijn opgebouwd, hebben hen sterk gemaakt. Ze internaliseerden enorme hoeveelheden informatie en lichaamskennis waardoor ze erg goed waren in die sport. Dezelfde principes zijn van toepassing bij het leren van een sport, een muziekinstrument of het voorbereiden op een wedstrijd. Het gaat er niet om welke discipline we hebben gekozen om te leren; het gaat om de oefening. De praktijk kost lef. We willen het niet altijd op een bepaalde dag doen, maar we spelen in op de vraag en voldoen er frontaal aan. De praktijk is repetitief. De praktijk kan saai zijn. Het is dat voortdurende uithoudingsvermogen dat ons leert hoe we op de lange termijn vol moeten houden, en diezelfde vaardigheden veranderen in andere gebieden van ons leven. Collegeloopbanen duren jaren en er kunnen grote projecten en papers zijn. Banen zijn meestal niet van korte duur. Het leuke van oefenen is dat het normaal gesproken gaat om iets dat ze kiezen. Dat maakt het gemakkelijker om door te zetten wanneer het verlangen voor een periode afneemt. Ze leren de waarde van oefenen als ze de voortgang van vaardigheden zien.

Ik zal altijd het gevoel hebben dat een van de dingen die we goed hebben gedaan, was investeren in schoolcompetities. Ik weet dat er gemengde filosofieën zijn over de waarde van concurrentie. Maar ik weet dat naar de universiteit gaan competitief is. Solliciteren en een baan krijgen is competitief. Vooruitgang op een carrièrepad is competitief. Kortom, het leven is vaak competitief. We kozen voor wedstrijden als onderdeel van het onderwijs aan onze kinderen omdat ze hen dwingen om dieper te graven, en dat is het spul van grit. We deden MathCounts, de wetenschapsbeurs, Envirothon, speech en debat. Dit alles omvat oefening en een jaar na jaar progressie van vaardigheden. Er is altijd een hoger doel. Mensen die je niet kent, beoordelen wat je doet en geven feedback. De wetenschapsbeurs en het debat stimuleren het leren onderzoeken, schrijven en publiekelijk presenteren van uw ideeën. Debatteren leert je goed te luisteren en snel te denken. Er is niets dat je in het leven zult doen waar deze vaardigheden niet waardevol zijn. Ik zeg niet dat je moet meedoen of dat je meerdere wedstrijden moet doen. Wat ik wil zeggen is dat ik nu de vaardigheden zie die mijn kinderen hebben geholpen om uit te blinken toen ze het nest verlieten, en veel daarvan waren geworteld in wedstrijden en de pure voorbereiding. Ze hebben geleerd hard te werken en zich goed voor te bereiden. Daar zullen ze een leven lang plezier van hebben!

De andere kant van wedstrijden is dat ze je leren hoe het moet mislukking. We winnen niet altijd. Als we falen en we besteden wat tijd aan het evalueren van de concurrentie, leren we wat we beter kunnen doen. Er zijn tranen en verdriet bij falen, maar als de houding die van is naar voren mislukken, zijn de lessen die door falen zijn geleerd, meestal diep geplant en brengen ze ons naar hogere niveaus. Ik weet niet zeker of we in onze samenleving falen waarderen, maar degenen die het leren omarmen, zijn over het algemeen zeer succesvol. Ik moet vaak denken aan Thomas Edison die zei: “Ik heb niet gefaald. Ik heb zojuist 10.000 manieren gevonden die niet werken.” Falen leert doorzettingsvermogen. Falen leert succes, maar niet als je niet het lef hebt om het door te zetten.

Uiteindelijk weet ik niet zeker of dat zo is Wat we hebben geleerd, maar liever, Hoe wij hebben het geleerd. Als je uit elkaar gaat Wat van Hoe, de Wat kan van alles zijn. Het is de Hoe die je voorbereidt op wat het leven op je pad brengt. Leer uw kinderen de waarde van lef en strijd. Leer ze van leren te houden en hard te werken; deze zullen hen leren hoe ze iets kunnen leren en hun doelen kunnen bereiken. Uiteindelijk, als je deze twee dingen leert en jij ook in de achteruitkijkspiegel kijkt, denk ik dat je thuisonderwijs een succesvolle reis zult zijn!