Je kunt het niet alleen

Herfst 2019 / Matthew McDill

De meesten van ons zijn wel eens van de kant van de weg gerend. En de meesten van ons weten dat overcorrectie een van de belangrijkste dingen is die je in die situatie moet vermijden. Als je te veel corrigeert, kom je uit de ene greppel en beland je in de greppel aan de overkant van de weg.

Er is meestal een greppel aan beide kanten van een kwestie. Met de kwestie van de ouderlijke verantwoordelijkheid bij de opvoeding van onze kinderen zijn de meesten van ons al aan de sloot van troonsafstand ontsnapt. Wij hebben aan niemand anders onze verantwoordelijkheid gegeven om onze kinderen groot te brengen en op te voeden.

Maar wat is de sloot aan de overkant van de troonsafstand? Ik zou willen suggereren dat de sloot aan de andere kant isolationisme is. We willen onszelf niet corrigeren van ‘Ik kan mijn kinderen niet goed opvoeden en opleiden’ in de omgekeerde fout van ‘Ik heb niemand nodig om mij te helpen mijn kinderen op te voeden en op te leiden.’

Ik wil duidelijk twee belangrijke principes met betrekking tot dit onderwerp naar voren brengen:

1. Je bent in staat je kinderen op te voeden en op te voeden.
2. Je kunt het niet alleen.

In feite is het tweede principe een van de belangrijkste redenen waarom het eerste principe waar is! Gelukkig hebben veel thuisonderwijsgezinnen niet de fout van isolationisme gemaakt en zijn ze wanhopig op zoek naar steun, samenwerking en gemeenschap. (Sommige thuisonderwijsouders zijn zelfs zo ver in cooping gesprongen dat ze het gevaar lopen opnieuw afstand te doen. Maar dat is een onderwerp voor een andere dag.)

Deze uitgave van de GREENHOUSE is gericht op het belang ervan van gemeenschap in thuisonderwijs, dus ik wil mij even op dit tweede principe concentreren. Ik wil degenen onder ons die niet effectief betrokken zijn bij de gemeenschap aanmoedigen om deze te verwijderen houdingen die ons ervan kunnen weerhouden dit te doen en die ons kunnen helpen verbinding te maken.

God heeft ons ontworpen om in gemeenschap te leven. Dit begint bij het gezin. Maar daar houdt het niet op. De gemeenschap strekt zich uit tot onze kerken, buren, steden en grotere groepen gelijkgestemden mensen die om bepaalde redenen samen verbieden. Omdat dit de manier is waarop God ons heeft geschapen, moeten we oppassen dat we niet in een onafhankelijk isolationisme handelen.

De apostel Paulus gebruikt de analogie van het menselijk lichaam om ons te helpen begrijpen hoe de kerk een onderling afhankelijke eenheid is. “Want het lichaam bestaat niet uit één lid, maar uit vele… De Het oog kan niet tegen de hand zeggen: ‘Ik heb je niet nodig’, noch het hoofd tegen de voeten: ‘Ik heb je niet nodig.’” (1 Kor. 12:14, 21) We leren dit principe ook uit de wijsheid van Spreuken: “Wie zichzelf isoleert, zoekt zijn eigen verlangen; hij breekt uit tegen elk gezond oordeel in.” (Spr. 18:1)

We kunnen worstelen met bepaalde perspectieven die ons weghouden van de gemeenschap: angst, onzekerheid, trots, egoïsme en luiheid staan bovenaan de lijst. Laten we onszelf vernederen en geef elkaar toe: ‘Ik heb je nodig. Ik heb je perspectief nodig, je gaven, je middelen, je dienstbaarheid, je vriendschap, je tijd, je aanmoediging, de wijsheid van je ervaring. jouw expertise.”

Wat kun je doen om deel uit te maken van de gemeenschap? Hier zijn zes manieren om aan de slag te gaan.

1. Als u christen bent, sluit u dan aan bij een plaatselijke kerk en wees een actief lid.
2. Sluit u aan bij een lokale thuisschoolgroep en profiteer van de relaties en middelen ervan. Ga naar deze webpagina om thuisschoolgroepen bij u in de buurt te vinden: nche.com/community/regions. Als u al deel uitmaakt van een groep, bezoek dan uw regionale pagina om te controleren of wij uw groep hebben vermeld. Als het niet in de lijst staat, neem dan contact op met Kathy Iandoli (kathy.iandoli@nche.com) en deel de informatie met haar.

3. Vind en werk samen met gezinnen bij u in de buurt terwijl u uw kinderen traint en onderwijst.
4. Zoek een mentor.
5. Wees een mentor. (Zie mijn artikel in het voorjaarsnummer van de GREENHOUSE voor meer informatie over mentorschap.)
6. Sluit u aan bij North Carolinians for Home Education (NCHE) op nche.com/join-contribute. Aangezien u dit artikel leest, bent u mogelijk al lid. Laat mij in beide gevallen aanmoedigen een paar dingen doen:
   3. Zorg ervoor dat je lid bent.
   4. Moedig anderen aan om zich bij NCHE aan te sluiten.

Matthew McDill en zijn vrouw Dana geven thuisonderwijs aan hun negen kinderen in Creston.

Matthew is uitvoerend directeur van North Carolinians for Home Education en blijft voorzitter van de raad van bestuur. Via zijn bediening Truth to Freedom (truthtofreedom.org) onderwijst en schrijft hij over discipelschap, huwelijk, gezin, ouderschap, thuisonderwijs en de kerk. Matthew heeft een bachelordiploma in communicatie, twee masterdiploma's en een doctoraat in bijbelstudies.