Wet en beleid: nieuwe homeschool-definitie geslaagd!

Op 30 mei 2013 was ik, samen met veel thuisonderwijsstudenten, ouders en ondersteunende wetgevers, getuige van de ondertekening van Senaatswet 189 door gouverneur Pat McCrory. Het streven waarmee NCHE in het najaar van 2012 begon, werd met de handtekening van de gouverneur succesvol volbracht. Hier is de definitie in de nieuwe wet: “Thuisschool” betekent een niet-openbare school die bestaat uit kinderen van niet meer dan twee gezinnen of huishoudens, waarbij de ouders of wettelijke voogden of leden van een van beide huishoudens de reikwijdte en volgorde van het academisch onderwijs bepalen, academisch onderwijs verzorgen en aanvullende bronnen van onderwijs bepalen. academisch onderwijs.

Spencer Mason en gouverneur Pat McCrory bij de ondertekening van SB 189.
Bannerafbeelding: Thuisonderwijsstudenten zijn getuige van de ondertekening van SB 189 door gouverneur Pat McCrory. Op de achterste rij: senator Woodard, vertegenwoordiger Jones, vertegenwoordiger Stam, senator Cook, senator Barefoot, vertegenwoordiger Riddell

NCHE heeft sinds mei 1988 niet meer geprobeerd om nieuwe wetgeving in te voeren in de Algemene Vergadering van North Carolina, toen we senator Dennis Winner vroegen een vervangend wetsontwerp in te dienen voor House Bill 837, waarmee we onze huidige wet creëerden. Sindsdien heeft NCHE zich erop gericht een waakhond (en soms een aanvalshond) te zijn beschermen rechten op thuisonderwijs in NC. Dit jaar was het geschikte moment om in de aanval te gaan, en hier is waarom.

Sinds het schooljaar 1988-1989 voert NCHE een voortdurend debat met de North Carolina Division of Non-Public Education (DNPE). Zij interpreteerden de wet, die in 1988 werd aangenomen, om ouders van thuisonderwijs te verplichten in de kosten te voorzien alle fundamentele kerninstructie (taalkunsten, wiskunde, wetenschappen en sociale studies) op hun thuisscholen. NCHE stelde zich op het standpunt dat de wet niet van de ouder verlangt dat hij zelf voor de kosten zorgt alle de fundamentele instructie, maar ze konden hulp buitenshuis krijgen als ze die nodig hadden.

Enkele jaren geleden stond DNPE toe dat thuisonderwijsleerlingen aanvullend onderwijs konden krijgen van iemand anders dan de ouder, zodra de ouder fundamentele (eerste) instructie gaf in kernvakken. Deze aanvullende instructie kan plaatsvinden in een coöperatie of met een tutor, maar een leraar, anders dan de ouder, kan geen fundamentele instructie geven. Hoewel dit een verbetering was, loste het het probleem niet op. Volgens de DNPE-interpretatie zou niemand buitenshuis, inclusief grootouders, fundamentele instructies kunnen geven. Ouders met kinderen met leerproblemen konden nog steeds geen specialist in dienst nemen om hun kinderen te helpen. Coöperaties waar fundamenteel onderwijs werd gegeven, waren niet in overeenstemming met de wet op het thuisonderwijs.

Terwijl dit debat met DNPE gaande was, adviseerde NCHE homeschoolers om tegen hun wetgevers te zeggen: “Wij houden van onze wet; verander het alsjeblieft niet.” De reden voor deze incongruentie was tweeledig. Eén reden was dat de DNPE een 'don't ask, don't tell'-beleid had ingevoerd. De meeste thuisonderwijsstudenten kregen hulp van buitenaf en ondervonden daar geen gevolgen van. En ten tweede waren we bezorgd dat het openstellen van de wet met wetgevende maatregelen zou kunnen resulteren in meer regelgeving voor thuisonderwijs. Door de jaren heen is NCHE echter benaderd door verschillende thuisonderwijsouders die negatief werden beïnvloed door de DNPE-interpretatie. Het bestuur van de NCHE voerde een voortdurend debat over de manier waarop dit probleem kon worden opgelost.

In het najaar van 2012 begon de wetgevende commissie van de NCHE de vraag te stellen: “Als we de wet konden veranderen om dit probleem op te lossen, hoe zou die er dan uitzien?” Na de verkiezingen in november heb ik de wetgevende commissie voorgesteld de wijziging van de wet op het thuisonderwijs te steunen. Tijdens de bijeenkomst in november gaf de raad van bestuur van de NCHE de wetgevende commissie de bevoegdheid om een onderzoek te starten naar het wijzigen van de wet op het thuisonderwijs. Dit was het formele begin van onze missie om de wet op het thuisonderwijs te verbeteren.

Hier is een korte tijdlijn van de gebeurtenissen die hebben geleid tot de succesvolle voltooiing van onze onderneming.

Januari – NCHE heeft het publiek begin januari gewaarschuwd voor de mogelijkheden van een verandering via het GREENHOUSE-artikel ‘Thuisonderwijs en buitenlessen’. Hier is een citaat uit dat artikel. “We hebben nu een huis van afgevaardigden, een senaat en een gouverneur die thuisschoolvriendelijk lijken te zijn. We evalueren nu onze kansen om verduidelijkende taal toe te voegen aan onze thuisschoolwet, terwijl we meer regelgeving vermijden.”

Er werden bijeenkomsten gehouden in Wilmington, Raleigh, Kernersville, Charlotte en Hendersonville om input van homeschoolers te krijgen over het veranderen van de wet. De overgrote meerderheid van de homeschoolers die reageerden, waren voorstander van onze inspanningen. We hoorden echter van een klein, maar luidruchtig aantal homeschoolers dat er op welke manier dan ook tegen was om de wet te veranderen. Er waren een aantal bezwaren, maar de belangrijkste reden was de angst dat pogingen om de wet ten goede te veranderen tot een slechtere wet zouden kunnen leiden. NCHE was zich terdege bewust van dit gevaar. De bijeenkomsten werden vooral bijgewoond door aanhangers, maar ook degenen die tegen het veranderen van de wet waren, waren aanwezig. Sommige bestuursleden van de North Carolina Coalition of Home Educators (Coalition) woonden vergaderingen bij en beloofden hun steun. Naast deze bijeenkomsten overlegde NCHE met homeschoolvaders die advocaat waren, HSLDA en wetgevers.

Februari – Deze maand werd bijna volledig besteed aan het verfijnen van de formulering van een mogelijk wetsvoorstel, het beantwoorden van vragen en het reageren op e-mails en telefoontjes over de mogelijke wetswijzigingen. Ik werkte samen met de stafadvocaat van de Algemene Vergadering, onderzoeksadvocaten, homeschool-ouders en de Coalitie. Het wetsvoorstel ontwerpproces in de wetgevende macht begon. Uiteindelijk kwamen we tot een formulering die eenvoudig was en waar de wetgevers, de advocaten en de thuisonderwijsouders met wie we mee werkten tevreden waren.

Maart – Het bestuur van de NCHE heeft besloten om door te gaan en begeleidende wetsvoorstellen te laten indienen bij het Huis van Afgevaardigden en de Senaat. SB 189 en HB 230 werden op 5 maart ingediend. Het grootste deel van de maand werd besteed aan het op een rij zetten van sponsors en het lobbyen bij wetgevers voor steun. De Tweede Kamer heeft op 20 maart unaniem HB 230 aangenomen!

April - De wetgevende commissie van de NCHE begon zich te concentreren op het lobbyen bij de Senaat om HB 230/SB 189 goed te keuren. De Senaat keurde SB 189 op 25 april unaniem goed.

Generation Joshua-studente Mary Hanna getuigt op 24 april voor de Senaatscommissie voor Onderwijs/Hoger Onderwijs.

Mei – Op de eerste dag van onze jaarlijkse conferentie, 23 mei, heeft het Huis unaniem SB 189 aangenomen! Het werd de volgende dag bekrachtigd.

Wij hebben veel hulp gehad in dit proces. Cliff Brinson en Tom Roberts, (homeschoolvaders en advocaten) Amy Chauncey (een leerspecialist), mijn schoonzoon, Daniel Carter, mijn vrouw, Debbie, en alle homeschoolouders die feedback gaven, speelden een grote rol bij het verkrijgen van de taal in de rekeningen goed. Vertegenwoordiger Paul Stam heeft ons van onschatbare waarde geholpen bij het opstellen van ons wetsvoorstel en het vinden van hoofdsponsors voor HB 230 en de hoofdsponsor voor SB 189. Onze hoofdsponsors, vertegenwoordigers Chris Malone, Susan Martin, Mark Brody en Ruth Samuelson, voor HB 230, en senatoren Bill Cook, Chad Barefoot en Norman Sanderson presenteerden voor SB 189 een dwingende noodzaak om de wet in de onderwijscommissies en hun respectieve kamers te wijzigen. We hebben twaalf NCHE E-Briefs verzonden en veel updates over deze wetgeving geplaatst om onze leden en vrienden op de hoogte te houden en hen te vragen contact op te nemen met hun vertegenwoordiger en senator om hun steun te vragen. Ik heb veel van de wetgevende assistenten leren kennen toen ik hun kantoren belde of bezocht en vond dat ze vriendelijk en behulpzaam waren. De coalitie, vooral Carmen Ledford en Brenda Brown, en de studenten van Generation Joshua hebben vele uren besteed aan het lobbyen voor de wetsvoorstellen. Er waren veel mensen nodig om onze wet te veranderen. Het was een hoop werk, maar het was het waard. Nu kunnen NC-thuisschoolouders hun kinderen met nog grotere vrijheid opvoeden.

Hier volgen enkele opmerkingen die we hebben ontvangen van de wetgevers waarmee we hebben samengewerkt:

“Toen ik me de potentiële verbetering van het lot van homeschoolers in Noord-Carolina realiseerde door hen meer flexibiliteit, toegankelijkheid van middelen en onderwijsopties te bieden, werd ik gepassioneerd door het omzetten van het wetsvoorstel in wet. Ik was er trots op dat ik de leiding had over de wet, en ik ben blij voor elke homeschool-ouder dat zij hun kind beter kunnen opvoeden. Ik waardeerde het enorm om met NCHE samen te werken om dit voor elkaar te krijgen. We waren een geweldig team en misschien kunnen we weer samenwerken om goede dingen voor anderen te doen.” – Vertegenwoordiger Chris Malone

“Thuisonderwijs is een superalternatief voor openbaar onderwijs. Ik wil er alles aan doen om thuisonderwijs te bevorderen en ervoor te zorgen dat ouders over de middelen beschikken die ze nodig hebben om hun kinderen les te geven.” – Senator Bill Cook

“Als voormalig homeschooler was het wetsvoorstel volkomen logisch voor mij. We hebben ouders nodig die kunnen profiteren van de nieuwe mogelijkheden en technologieën die er bestaan om hun kinderen onderwijs te geven.” – Vertegenwoordiger Ruth Samuelson